Italian Renaissance Document Site

[....] Hic arridens Musetius: "Hoc, inquit, edepol verissimum esse videtur, nam certos quosdam humani captus terminos, in singulis prope artificibus esse deprehendimus, qui numquam vel laboriose et solerter enitendo facile superantur. Quis enim Perusino, qui nunc etiam octogenarius satis constanti manu, sed inglorius pingit, quum aetate floreret, maiore concursu vel claritate picturam exercuit? Favere siquidem illi aliquandiu, et ambitiose quidem omnes Italiae principes, quum ille passim dignissima, ut tum videbantur, artis monumenta deponeret. Nemo enim illo divorum vultus et ora, praesertim Angelorum, blandius et suavius exprimebat, vel testimonio Xysti Pontificis, qui ei palmam detulit quum in pingendo domestico templo nobilissimi artifices quaestuosa contentione decertassent. At postquam illa perfectae artis praeclara lumina Vincius, Michael Angelus, atque Raphael, ab illis saeculi tenebris repente orta, illus famam et nomen admirandis operibus obruerunt, frustra Perusinus, meliora aemulando atque observando, partam dignitatem retinere conatus est, quum semper ad suos bellulos vultus, quibus iuvenis haeserat, sterilitate ingenii recidere cogeretur, sic ut prae pudore vix ignominiam animo sustineret, quando illi augustarum imaginum nudatos artus et connitentis naturae potestates in multiplici rerum omnium genere stupenda varietate figurarent". [...]

Paolo Giovio, in his "Dialogus de viris et foeminis aetate nostra florentibus", written between 1528 and 1529 gives his opinion of Perugino